Tradities..of toch iets anders?
Waar ter wereld men ook komt, ieder land of iedere streek heeft wel iets wat men tradities noemt, vaak zelfs met enige trots, hoe vreemd deze “tradities” ook mogen zijn ...........
In Amerika eet men met Thanksgiving een gevulde kalkoen, samen met de familie, in Duitsland is er het Oktoberfest, waar men veel bier en bratwurst consumeert in grote feesttenten waar de typische Duitse “hoempa” muziek luidkeels wordt meegebruld en in Spanje keek men tot voor kort naar een bloeddorstig spektakel waar altijd een stier op pijnlijke manier aan zijn einde kwam.
Zo hebben wij in Nederland ook zo onze tradities: De koninklijke rijtoer en balkonscène op Prinsjesdag, om er maar eentje te noemen. In Bergen op Zoom hebben we de Vastenavond, die nogal veel verschilt van wat men in de rest van het land carnaval pleegt te noemen.
En dan hebben we in Nederland ook nog de viering van het Nieuwjaarsfeest….
Een traditie die zijn oorsprong vindt in een ver verleden, en doorspekt is met symboliek die vaak vanuit het buienland en in “heidense” religies hun oorsprong vinden. Zoals het afsteken van, vooral lawaaiig, vuurwerk met als doel het verjagen van boze geesten, die ongeluk met zich meebrengen.
De laatste jaren heeft dit laatste, het afsteken van vuurwerk, een ongewenste richting ingeslagen. Het moest allemaal groter, kleurrijker, maar vooral veel lawaaiiger worden. En iedereen die vuurwerk afsteekt op Oudejaarsavondging mee met die trend. Het gevolg was, dat er steeds zwaarder vuurwerk in de handel kwam, tot het punt dat het onverantwoord werd, en de regering de handel in dit soort “knallers” werd verboden. Het resultaat: de mensen die toch wilden doorgaan met knallen haalden hun waar in het buitenland. Ook waren er mensen die het hielden op experimenteren met legaal vuurwerk om op die manier ook de gewenste “big bang” te bereiken.
Het gevolg laat zich raden: Daar waar professionele pyrotechnici en explosieven deskundigen altijd vele voorzorgsmaatregelen nemen om schade en verwondingen te voorkomen, en zelfs dan de explosieven in een beschermde omgeving tot ontploffing brengen, gebeurde dit niet bij onze “vuurwerk” junkies, en dus vielen, en vallen er elk jaar gewonden: brandwonden, gehoorschade, geamputeerde vingers en handen, oogletsel om er een paar te noemen. Ook kwamen de “daders” erachter dat hun, illegale, explosieven, die soms meer kracht hebben dan handgranaten, heel wat schade konden aanrichten.
En er ontstond een jaarlijks terugkerend beeld van vernielde bushokjes, opgeblazen brievenbussen, zwaar beschadigde auto’s en een hoop schade aan ander straatmeubilair. En alsof da nog niet erg genoeg was, kwam het ook steeds vaker voor dat deze zware explosieven ook gebruikt werden tegen politiemensen, brandweerlieden en ambulancepersoneel! En dat alleen maar omdat deze hulpverleners en ordehandhavers pogingen deden om de schade te beperken of gewonden te helpen….
De schuldigen van deze gewelddaden hadden zonder uitzondering slechts één rechtvaardiging voor hun “misdaden”: het is nu eenmaal traditie met Nieuwjaar!! En daar moeten “ze” (handhaving en hulpverlening) met hun handen van af blijven!
Nu heb ik toch een paar bedenkingen:
Nieuwjaar is toch slechts 1 dag?? En begint niet al ergens in oktober, toch? Mij is ook ter ore gekomen, dat er inmiddels steden zijn, die bij hun jaarlijkse begroting een bedrag reserveren voor het de te verwachten schade als gevolg van deze uit de hand gelopen “traditie”.
Als dit inderdaad een traditie aan het worden is in ons mooie Nederland, dan wordt het hoog tijd om afscheid te nemen van deze traditie…of van Nederland!
Prettige dag,
Hans Vlak
Fractie-assistent 50PLUS Bergen op Zoom.